جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مسئله مرجعیت علمی امیرالمومنین(ع) سال‌ها مورد مناقشه و بحث گروه‌های مختلف کلامی بوده است و هرچه مسلمانان از صدر اسلام فاصله گرفتند، اهمیت این موضوع بیش‌تر شده است.مبانی بررسی شده برای اثبات مرجعیت علمی به دو دسته مبانی مرتبط با مرجعیت عام و مرجعیت خاص تقسیم شده اند. در حوزه مرجعیت عام: ضرورت مرجعیت، لزوم پیروی از مرجع علمی و ویژگی‌های مرجع علمی غیر دینی اشاره شده و در حوزه مرجعیت خاص: ویژگی های مرجع علمی الهی چون عصمت، افضلیت و اعلمیت و در نهایت حجیت امام(ع) بررسی شده است.در اثبات مرجعیت علمی حضرت(ع)، آیات تطهیر و اولوالامر و احادیث ولایت، حجت بودن حضرت، حق بودن حضرت و... بررسی شده است.پژوهش‌های انجام شده بر روی این مبانی و آیات و روایات، نشان می‌دهد که بین طهارت، اطاعت، حجیت، ولایت و حق بودن حضرت و مرجعیت علمی ایشان ارتباط وجود دارد و این مرجعیت تمام شوون علمی را در برمی‌گیرد. افزون بر این، وجود نمونه‌های تاریخی چون رجوع به حضرت، احتجاجات و قضاوت‌های حضرت، تایید کننده مرجعیت علمی امیر المومنین(ع) می‌باشد.

نیاز بشر به تربیت امری است انکارناپذیر.لاکن تربیتی شایسته و درخور مقام خلیفه اللهی انسان است که مطابق با فطرت الهی او باشد تا از این راه به کمال وجودی خویش نایل آید. از اینرو موضوع تربیت تمام انبیا انسان است. این تحقیق در جهت اعتلای هدف یاد شده ضمن معرفی وارسته ترین انسانها یعنی انبیا ، به عنوان الگوهای به کمال رسیده، تمام سعی و تلاش را صرف این مهم داشته که علاوه بر ارائه مبانی و اصول تربیتی به عنوان دو مقوله مجزا از هم به بررسی سیره این مربیان بزرگ از طریق انطباق دادن با مبانی و اصول متناسب با هر سیره به طور جداگانه پرداخته است.

آنچه در این نوشتار خواهد آمد نقد و بررسی نظر مولفان تفسیر المنار در مورد نمونه هایی از مرده و زنده شدن کسانی است که در همین دنیا رخ داده و قرآن به ذکر آنها پرداخته تا هم دلیلی بر قدرت خدا در زنده کردن مردگان باشد و هم دلیلی آشکار بر احیای مردگان در قیامت. اما برخی از مفسرین از جمله محمد عبده و شاگرد وی رشید رضا در تفسیرشان دست به تأویل این موارد زده و ظاهر لفظ را تأویل کرده و بنابراین مرده و زنده شدن حقیقی این موارد در قرآن را بر نتابیده اند

1- مکاتبه شاگرد الا زهر با آقای علامه کاشف الغلاء راجع به شیعیان جهان که اینها چه نوع مسلمانی هستند و به چه معتقد هستند. 2- شیعه امامیه رکن پنجم را اضافه می کنند آن اعتقاد امامت مثل اعتقاد نبوت همراه با معصوم بودن از هر نوع خطا است. و انتخاب رهبران حقیقی در دست خداست. 3-توحید (لاموثر فی الوجود الا الله) یعنی شی اثر می‌پذیرد . رسول خدا بعنوان امانت تحویل داده است. - نماز ، روزه‌، زکات، خمس، شادی،‌طلاق،‌ارث، امربالمعروف،‌جهاد، حج اینها مربوط به انسان است و مسائل مختلف در کتابهای فقهی موجود است که در چه حدی باید انسان انجام دهد - وقف، هبه، صدقه، قضاوت و حکومت، ذبح و .... این مساله عمومی به نفع عموم مردم است و برای آرامش بشر که نظام اجتماعی منظم باشد که بشر سکون و اطمنان حاصل کند در این باره مسائل مختلف موجود است که لازم به مراجعه است. 4- نبوت،‌شیعه درباره نبوت معتقد هستند که وجود نبوت لازم است برای هدایت بشر و تعلیم و تربیت که انسان راه درست را پیدا کنند و در همان راه حرکت کنند. 5- امامت- همینطور مساله امامت است که شیعه را جدا می‌کند از مذاهب دیگر. 6- عدل، امامیه معتقد هستند که خداعادل است بر کسی ظلم نمی‌کند چون فعل قبیح است ولی عدلیه می‌گویند که عقل کاملا حاکم است و معتزله می‌گویند که انسان در افعال خود اختیار دارد و خدا بنده را مجبور نمی‌کند. 7- امامیه معتقد هستند که معاد یعنی انسان بعینه با جسم و روح بر گشت می‌کند و اعتقاد دارند که بهشت و جهنم است.10-نتیجه، باید از تهمت اجتناب شود و با هم اتحاد پیدا کنند با صدق و شچائی از برادران دینی محبت کنند و خود پسندی را کنار بگذارند. 11- تتمه، شیعه بدا قائل هستند.12- مسئله تقیه است که شیعه را بد می‌گویند، مسلمانان عالم این مساله مخصوص به شیعیان نیست بلکه یک امر ضروری است که با طبیعت انسان سازگار است و معمور است برای حفاظت زندگی خود و دیگران و شریعت اسلام مسلمانان را اجازه داده زمانی که خوف جان و مال باشد حق ظاهری را پوشیده کنند و مخفیانه به آن عمل کنند.

پژوهش حاضر، در صدد پاسخ به این پرسش است که "اعتقادات وهابیت در مورد توحید و شرک، روی کدام مبنایی کلامی استوار است؟" جهت پاسخ به پرسش فوق این پژوهش به دو بخش تنظیم گردیده است: بخش نخست، تحت عنوان تعاریف و کلیات دارای سه فصل است؛ فصل اول به بررسی گروههای کلامی (شیعه، معتزله، اشاعره، اهل حدیث و وهابیت) پرداخته است. فصل دوم، درباره توحید، (تعریف و انواع آن) از نظر فرقه های کلامی به تحقیق پرداخته است؛ فصل سوم، در مورد شرک (تعریف و اقسام آن) از دیدگاه گروههای کلامی بحث نموده است. بخش دوم تحت عنوان: بررسی مبانی کلامی وهابیت در مورد توحید و شرک، دارای سه فصل است؛ فصل نخست درباره ی دیدگاه وهابیان در مورد عبادت، آنگاه به نقد آن و سپس به تعریف منطقی عبات همت گماشته است؛ فصل دوم، این ادعای آنان را که می گویند تمام اعتقادات آنها از سلف رسیده، مورد کنکاش قرار داده است. فصل سوم، درباره دیدگاه وهابیت در مورد حیات برزخی و این اعتقاد آنها که می گویند انبیا و اولیا در عالم برزخ قادر به پاسخگویی به توسلات ما نیستند، بنابراین درخواست دعا و طلب حاجت از آنها منجر به شرک می گردد؛ بحث و تحقیق نموده و سپس به نقد آن پرداخته است. در پایان رساله تمام مطالب، دسته بندی و از آنها نتیجه گیری نهایی به عمل آمده است.

این پایان نامه با عنوان«بازشناخت سیره معصومان (علیهم السلام) در ابراز شادی»، در صدد تعیین موقعیت‌های شادی، و بررسی سیره معصومان (علیهم السلام) و تبیین چگونگی ابراز شادی توسط ایشان در این موقعیت‌ها می‌باشد. بدست آوردن معیارهای شادی و شیوه های ابراز، و بیان حد و حدود آن از دیگر مسائل مورد مطالعه است. شالوده تعالیم اسلام در زمینه میل به شادی، تاکید بر محور توحیدی آن است. بر این اساس خداوند منشا شادی هاست. هر چیزی که موجب تقرب است مانند ایمان، تقوی، طاعت، رضا و... از مهمترین عوامل شادی است. هر چیزی هم که باعث دوری از خدا شود مانند؛ غفلت، نافرمانی، رذائل اخلاقی، لهو و لعب، و...، از عمده موانع شادی است. موقعیت های شادی نیز اوقاتی هستند که برای ارتباط با خداوند موثرترند. برخورداری از فضائل و برکات این موقعیت ها بیانگر اهمیت هماهنگ شدن با این اوقات است. در سیره معصومان (علیهم السلام) چگونه شادی کردن بسیار مورد توجه است. آموزه های اسلامی درعین حال که بر طبیعت و فطرت بشری انسان، عنایت ویژه دارند، دوام بر یاد خدا و استمرار در طاعت الهی و همچنین اجتناب از لهو و لعب در شادی‌ها را مورد تاکید قرار می دهند. از این رو شادی و لذت موافق با تعالیم دینی ممدوح بوده و موارد مخالف آن مذموم است. دراین نوشتار، پس از تبیین مفهوم شادی و لذت خقیقی و ذکر برخی عوامل و موانع آن، موقعیت های شادی مورد بررسی قرار گرفته، و اهم مصادیق آن تشریح شده است.سپس کم وکیف اظهار شادی، در قالب اصولی چند مانند؛ اصل تشکر، تذکر، تقسیم شادی و ادخال سرور، حسن خلق، تزیین و آراستگی، تلذذ، تقرب، و... بعنوان راهبردهای ابراز شادی، ارائه شده است. رعایت اصول ابراز شادی در موقعیت های سرور، برای تعمیق لذایذ، استمرار و دوام بیشتر شادی، و در امان ماندن از عوارض جانبی آن ضروری به نظر می‌رسد. تفریع مناسب این اصول، گامی اساسی برای ترویج فرهنگ شادی، در راستای عمل به آموزه های اسلامی است که برخی از آن فروع مانند نماز، روزه، دعا، غسل، ولیمه، هنر نمایی، و... بعنوان راهکارهای ابراز شادی بررسی شده است.

در این پژوهش به مفهوم ارتداد، مصادیق آن و حکم و شرایط مرتد در فقه جزایی اسلام اختصاص دارد، که نویسنده در چهار بخش به این موضوع از منظری فقهی پرداخته و دیدگاه‌های فقهای اسلام را در زمینه حالات مختلف آن، جویا شده است. در بخش اوّل کلّیاتی همچون: معنای ارتداد، تعریف لغوی و اصطلاحی آن، تعریف ارتداد از دیدگاه فقها، معنای مرتد و حدّ آن از نظر فقهی کندوکاو گردیده و تفاوت حد و تعزیر، مجازات مرتد و مصادیق حدود درباره وی بیان شده است. در بخش دوم تعهّدات مکتبی، تخلّف از آن‌ها و علل تخلّف بیان شده و ارتداد به عنوان یکی از مصادیق تخلّفات از تعهّد و جُرمی غیرقابل اِغماض در شریعت اسلامی، واکاوی فقهی گردیده است. از نظر نویسنده اصل مجازات مرتد به عنوان متخلّف از تعهّدات مکتبی از نظر همه عقلا و فقها تأیید گردیده، ولی شدّت این مجازات مورد اختلاف فقیهان است، که برخی اشدّ مجازات (قتل) و برخی مجازاتی سَبُک‌تر را برایش در نظر می‌گیرند. وی دیدگاه قرآن مبنی بر گمراه‌کردن سایر افراد توسّط مرتد را گناهی بزرگ و مساوی با کشتن همه انسان‌ها تلقی کرده و حفظ دین را در رأس همه واجبات دانسته، که برای آن حتّی جهاد و قتال نیز تشریع شده است. بخش سوم شامل بحث درباره مفهوم ارتداد و تحقّق آن می‌شود و گفتار و رفتاری که منجر به ارتداد گردد و همچنین خودداری از برخی اعمالی که سر از ارتداد در می‌آورند، تبیین شده است. به همین منظور نویسنده به سَبّ انبیای الهی و انکار ضروریات دین به عنوان یکی از عوامل ارتداد اشاره کرده و شرایط حکم به ارتداد و راه اثبات آن و اقسام ارتداد و مرتد، مانند مرتد ملّی و مرتد فطری و ملاک فطری بودن ارتداد را وارسیده و حکم مرتد ملّی و فطری را ذکر می‌کند. او در ادامه با اشاره به آثار ارتداد، احکام خاص مرتد فطری، کشتن شخص مرتد، مجری حکم ارتداد، باطل شدن اعمال گذشته مرتد، حُکم جنازه مرتد، حُکم جنایت مرتد در حال ارتداد، حکم اَکل ذبیحه مرتد، نجس بودن مرتد، نقش زمان و مکان در حکم ارتداد، عنصر مصلحت در اجرای حکم ارتداد، حکم زن مرتد، ارتداد شخص خُنثا و احکام آن، احکام توبه مرتد، حکم اولاد مرتد از لِحاظ کفر و ایمان، حکم تصّرفات مرتد بعد از رد و بررسی احکام دیگری از ارتداد، همچون: ارتداد مُکرَه، ارتداد در حال سُکر و غیرهوشیاری، ارتداد در حال نوجوانی، و وقوع جنون در حال ارتداد را تبیین کرده است. نویسنده اجرای حکم ارتداد را دلیل مخالفت اسلام با آزادی بیان و عقیده ندانسته، بلکه این مجازات را برای جُرم‌های بعدی و فسادهای بدتری برمی‌شمارد که جامعه اسلامی را با آن دست به گریبان کرده و سبب پیدایی پیامدهای ناگوار اجتماعی می‌شود.

تندرستی از نعمتهای بزرگ در زندگی انسان است و سلامت روان بالاترین نعمت هاست. آرامش زندگی مستلزم آن است که به بهداشت روانی افراد توجه زیاد مبذول گردد و یکی از عناصر تضمن کننده سلامت روان داشتن معنا و هدفی در زندگی است، از طرفی توجه به جنبه های درمانی دین و مذهب و تاثیر آن در ایجاد هدفمندی در زندگی ما را برآن داشت، تا در پژوهش حاضر به بررسی رابطه و نقش نگرش مذهبی و احساس معنادار بودن زندگی و تاثیر آن در سلامت روانی افراد بپردازیم. بدین منظور نمونه ای متشکل از 300 دانشجو (150 زن و 150 مرد) در دوره کارشناسی رشته های مختلف تحصیلی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و از طیق سه ابزار، پرسشنامه سلامت عمومی (28 ‏‎GHQ‎‏)، پرسشنامه معناجویی و نگرش مذهبی مورد ارزیابی قرار گرفتند جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده از روش ضریب همبستگی تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون ‏‎t‎‏ مستقل استفاده شد. نتایج این تحلیل نشان داد که بین احساس معنابخش بودن زندگی و سلامت روان همبستگی ‏‎(P<0.001)‎‏ معنی داری دیده می شود و بین نگرش مذهبی و سلامت روان هم همبستگی ‏‎(P<0.001)‎‏ معنی داری دیده شد، همچنین دو متغیر نگرش مذهبی و احساس معنابخش بودن زندگی همبستگی ‏‎(P<0.05)‎‏ معنی داری را نشان دادند، ضمن اینکه بر اساس آزمون ‏‎t‎‏ مستقل بین جنسیت و نگرش مذهبی رابطه معنی داری ‏‎(P<0.001)‎‏ مشاهده می شود و زنان نگرش مذهبی قوی تری را نشان می دهند. بطور کلی پژوهش حاضر نشان می دهد با افزایش میزان احساس معنابخشی زندگی و نگرش مذهبی، سلامت روان نیز افزایش می یابد که این موضوع نشانگر میزان اهمیت معناجویی و اعتقادات مذهبی در ایجاد و حفظ بهداشت روانی افراد جامعه می باشد.

موضوع این رساله "توحید ذاتی و صفاتی در نهج‌البلاغه" می‌باشد و مطالب آن در پنج فصل تنظیم شده است .فصل اول کلیاتی در مورد شناخت خداوند و تعریف و تقسیم توحید است و بیان اقسامی که این رساله عهده‌دار بحث از آنهاست . در فصل دوم به اثبات توحید و نفی شریک از حق تعالی پرداخته‌ام و عنوان فعل را توحید وجوبی انتخاب کرده‌ام تا با توحید وجودی عرفان خلط و اشتباه نشود. در فصل سوم به اثبات توحیدی احدی و نفی ترکیب از حق پرداخته‌ام که با شرح مختصر قاعده بسیط الحقیقه همراه است . فصل چهارم بیان کننده توحید مفهومی است یعنی اثبات این امر که خداوند در هیچ وصفی از اوصاف و معنایی از معانی با ممکنات مشارک نمی‌باشد. و بالاخره در فصل پنجم توحید صفاتی مطرح شده است .

قرآن با نگاهی جامع، اقسام لذات دنیوی اعمّ از مادی همانند خوردن و آشامیدن، لذات جنسی، اموال و فرزندان، پوشیدنی‌ها، مرکب، مسکن و معنوی چون عبادت، عواطف انسانی و گرایش به زینت و جمال را معرفی می‌نماید که بر مبنای آن نباید این لذات را هدف نهایی پنداشت بلکه باید از آنها در راستای معرفت و شناخت حق تعالی،کسب رضای الهی، اطاعت پذیری و در نهایت دستیابی به لذات برتر اخروی که از کمیت و کیفیت بالاتری نسبت به لذات دنیوی برخوردارند، بهره برد. برای طیّ این مسیر در جهت صحیح نیز قرآن به ارزش‌گذاری این لذات پرداخته و شرایطی را در جهت مطلوبیت آنها همانند نفی رهبانیت، هدف نپنداشتن لذات دنیا، ذکر پیامدهای ناپسند دلبسته شدن بدانها و رعایت اعتدال به انسان‌ها متذکر می‌گردد. در این میان عواملی مثل تقوا، شکر نعمات، تذکر به معاد و انذار از عذاب‌های اخروی، تشویق و بشارت مومنان به آخرت و لذائذ ویژه‌ی‌آن، پندپذیری از سرگذشت پیشینیان، مقایسه میان لذائذ دنیا و آخرت و دعوت به اندیشه ورزی به‌عنوان بازدارنده‌هایی هستند که از انحراف در بهره-مندی از لذات دنیوی جلوگیری می‌کند. قرآن کریم با معرفی حیات طیبه به عنوان مقصد و غایت انسان، شیوه‌ای در بهره مندی از لذائذ به مخاطب می‌آموزد که سعادت دنیوی و اخروی او را تضمین می‌نماید. پژوهش پیش‌ رو درصدد بررسی سبک ویژه‌ای است که آیات قرآن کریم در زمینه لذات دنیوی و چگونگی بهره‌مندی از آن، در اختیار قرار می‌دهد.